Şu an adın o kadar çok aklımda ki,
Saçlarından süzülüp omzuma düşen saç telinin ağırlığına kadar hissediyorum seni biliyor musun!
Şu an sadece adımı fısıldasan, omzuma dokunsan,
gözlerimin içine bir kere baksan,
Var mı haberin acaba olacaklardan.
Belki de, Nil taşacak yatağından
Piramitler gizemini kaybedecek
Belki de çiçekler açacak Sahra’nın ortasında
Belki sen bana koşa koşa gelirsin
Ya da belki bana gel dersin
Sonra sana uzun uzun bakarım
Vücudunun her yerine, her bir zerrene
Sonra sana şiirler yazarım
Belki müzikler de yaparım
Belki yüzünde güller açar,
Kim bilir, belki de çok mutlu olursun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder