9 Ekim 2009 Cuma

tel

yaşarken anladık daha yolun ne kadar uzun olduğunu piştim derken hamlığın verdiği tadı alamadık yandım derken, yavaş yavaş pişmeye doğru giderken çıktı karşımıza duvarlar yavaş yavaş çıktılar, önce en küçüğü; sonra sırayla büyüdü duvarlar teller eklendi üstüne, dikenli teller ellerimize battı, canımız yandı, yinede tırmandık birer birer