kelebek

Kırk yılımda bir gibisin, Yolun yarısından sonra sormadan etmeden çıkıp geliveren… Kırk yılımda bir gibisin, yıllar sonra, yollar sonra sessizce hayatıma giriveren… Yolun yarısından geri dönüp; unutmuş, eskimiş, belkide nasırlaşmış kalbime dokunuveren… Elimi bırakmadan, gözünü ayırmadan, son bahar gibi yaprak döken, İlk bahar gibi yağmurla yağan, ama arada hep yaz ve kışı olan, birbirine koşup bir o kadarda uzaklaşan, sanki; sanki hiç kavuşamayan aynı toprakta farklı iki çiçek, belkide bir günlük ömrü ile farklı coğrafyalarda kanat çırpan iki ayrı kelebek… Hatta kuzeyde kanat çırpıp içimde fırtınalar koparan bir kelebek, tırtılı geçmiş bir günlük ömrü ile çabalayan, her şeye rağmen umudunu bırakmayan, birbirine çok yakın ama çok uzak iki bedeniz aslında biz… Belki de şunun şurasında 40 yıl daha yaşarız senle biz…