Kabuk

​Hani kabuğunu kaldırırsın ya sürekli, 

İyileşmeye yüz tutmuş bir yara vardır. 

Kanar her defasında 

Yanar için her dokunduğunda

Ne kadar iyileşse de oradadır bilirsin

Elini her attığında bir kabuk hissedersin

Sonra hep kanar. 

Kan İçine akar 

Aktıkça içine içine dolar 

Sonra bir temmuz akşamı 

Ağustos geliverir ve iyileştiriverir

Derken Eylül ve Ekim.

Bir bakmışsın Kasım ! 

Daha Aralık demeden 

Kasımda aklına geliverir Dem!   

Çırılçıplak ve yalınayak 

Kelimeler ortada kalıverir.

Susarsın, o susar, susarsınız 

Bir bardak suya dalıp gidersiniz…